Yera viernes quan me´n fue a dormir t´a Lizara. O sabado i asperaba Lo Bisaurín, o mont mas alto d´a redolada y de vez o mas alto d´os Pirineus Occidentals con os suyos 2.668 metros. Una val bien bonica, a Val de Lizara, no tien brenca que envidiar a atras vals mas conoixidas. A traviés d´a clamor Audelca plegaremos en a Plana Mistresa, y una mica mas enta debant, antes d´o collau de Secús puyaremos por una chicota chaminera pa rematar con una cresta antes de plegar en Lo Bisaurín.
Pa arribar en Lizara, imos ta Puent d´a Reina de Chaca y pillamos o esbarre enta Echo. Y por a A-176 pasau Embún, bells kilometros dimpués, en atro esbarre t´a dreita, dirección Chasa-Aragüés d´o Puerto. Y dende Aragüés, 11 kms. por una pista de gudrón dica o refuchio.
RUTA CIRCULAR
DISTANCIA: 12,5 KMS.
DESNIVEL: 1.130 METROS
DIFICULTAT: MEYA-ALTA
HORAS DE MARCHA: 5,5 HORAS
I plegué de tardes, o viernes, quasi de nueitz. Ista farcha fa o refuchio, muit bonico. Mira, lo Bisaurín ye dezaga. ¿Lo veyes? Quasi puetz tocar-lo ¿eh?. Manyana, en a cursa lo rodiaremos por a dreita y l´ascenderemos por dezaga.
A las 6 d´o maitín me dispierto y a las 7 ya soi en marcha. O día puetz veyer-lo, espectacular. Pillamos o camín dezaga d´o refuchio y enta alto. En 10 u 15 menutos bi ha un esbarre t´a dreita, asinas que por astí. Dimpués de travesar a zona de bosque dentramos en a clamor Audelca.
A clamor ye prou larga y chino chano por una marradeta vas ascendendo dica trobar-te con iste curioso cubillar con forma d´iglú. Ye pa os guardas forestals y ye zarrau. De camín, imos a plegar en a Plana Mistresa, an que cal chirar t´a ezquierda. T´a dreita iríanos por a Val d´os Sarrios ta l´Ibón d´Estanés.
En a Plana ya empecipia a acucutar o sol y mientres plegas en o collau, no ixublides de chirar-te pa veyer a Plana Mistresa. A yo me recuerda una mica a Auguas Tuertas, pero en chicorrona. Toda ixa augua a la fin rematará en o río Osia. Un chicot río que de vez ye afluent de l´Aragón Subordán.
Encara cal continar mas enta alto, dica que alufremos ista imachen. T´a dreita ye o Puntal de Secús. No i puyaremos, ni sisquiá a o collau. Para cuenta y alza ista imachen en o tuyo tozuelo, porque agora imos t´a ezquierda. Un poquet mas enta alto dentraremos en una chaminera que encara que no ye de raso vertical, ye una mica embolicada y caldrá fer servir as mans un ratet. Rematamos a chaminera y dimpués d´atra gran costera plegamos en o Collau d´o Baste.
Dende o collau d´o Baste, a la fin ya aluframos a tuca de lo Bisaurín. Cal puyar por a zona herbosa y quan plegues en o cobalto, fer toda a cresta. Fe-lo tranquilo, ye fácil pero yes a gran altaria, asinas que chino-chano.
Aquí soi rematando a cresta, en a tuca ya se veye chen. Masiada, pero ye vrano y fa un día sobrebueno y o mont ye de totz. As envistas hue van a estar espectaculars.
Mira-te, ya en a tuca, recient plegau y atendendo a os medios de comunicación astí desplazaus, o poliu de lo Bisaurín. ¡¡Hahahaha!! Ista caixeta suposo que tien ista forma por o cubillar que hemos pasau antes d´a Plana Mistresa. ¿Te´n fas alcordanza? Y por a calendata que i mete, i ye mesa fa bells días.
Atra vegada o mío amigo Acher, ¡¡repoliu!! |
O Midi, os Infiernos, o Garmo Negro y un largo etc. |
Enta o sud, con iste día, mesmo se veye o Moncayo |
Ascape voi enta baixo, que hue empecipian as fiestas en o mío lugar y m´aganaría de zorriar una mica. Femos a baixada por o recorriu cutiano d´ascensión a lo Bisaurín, por o collau de Lo Foratón. A baixada no ye guaire embolicada. Por ixo he feito un recorriu circular, amás, d´ista traza a cursa ye muito mas maha.
Quan pleguemos en o collau de Lo Foratón, bi iremos ent´a ezquierda. En o collau bi ha un cruce de camins, o nuestro y a GR11 que viene d´o refuchio de Gabardito. Por aquí, tamién va a Senda de Camille.
A baixada, contina estando prou fácil dica o refuchio. Si hetz parau cuenta, os praus son quasi amarillos. A cualsiquier persona que preguntes en o Pirineu, te dirá que iste ye o verano mas ixuto que recuerdan.
Y con ista beroya envista de Lizara remato ista cursa. Tos guarancio que ha estau muit bonica. Yo fa tiempo que quereba fer-la y he rematau enarcau. Mas que mas con a puyada, por a variedat de paisaches y de terrenos. ¡¡Fetz un poder y ta Lizara!! ¡¡Besetz amigos!!
No hay comentarios:
Publicar un comentario