sábado, 9 de julio de 2016

19.06.2016 O ESPELUNCIECHA (2.399 M.) POR A CANAL ROYA Y OS IBONS DE L´ANAYET

¡¡Buen día chiquetz!! Iste será un vrano intenso, en soi seguro. Si o zaguer cabo de semana yera en a Val d´Echo iste me´n fue ta Canfranc. Ixo sí, antes aturada en Boleya pa fer buena replega de ciresas y chentar con a familia. ¡¡Qué ricas son!! Ya les fería goi en a Val d´o Xerte ixe de tener-ne como istas, ¡hahahaha! Sincusatz, agora me centro en a cursa, ye que isto heba de decir-lo. Plego de nueitz en Canfranc. Nueit de muita fredor, a “raca”, ixa boira preta tipica d´ista val, ye bien ficada. Asinas que caldrá acarramanchar-se bien en a furgo. Y guarda qué repolida a gara con ixas luces de colors que le han meso. Con ixas luces y con a lectura d´O Espiello a la fin m´aduermo.

TIPO DE CURSA: NO CIRCULAR
DISTANCIA: 17,5 KMS.
DESNIVEL: 1.100 MTS.
DIFICULTAT: MEYA-BAIXA
DURACION: 6,5-7 HORAS







Dormié en o canto d´a gara de Canfranc. Poliu dispertar. Qué pena a gara, me la miro y me fa tristura, de peren astí, vueda y sin garra solución. Promesas, parolas, etc, os politicos ya sabetz....




A las 7,30 h. soi presto en l´aparcamiento de l´Anglasé. Ye en dirección Francia, 3 kms. dimpués de Canfranc, a man dreita.












Empecipiamos en iste puent sobre o río Aragón. Somos en a famosa GR-11 y caldrá seguir-la contino dica os Ibons de l´Anayet. A "raca" no se´n ye ida y me´n foi contento, millor, ¡¡asinas no fote o sol!!






















En os primers metros trobamos ista chaminera d´una antiga interpresa. Pareixe estar que bi heba  un chiquetz lugar arredol y i treballoron dica finals d´o sieglo decinueu.  Mas enta debant buena augua  bien freda en ista fuent.  De tardes, nos i feremos buena remullada pa rematar a cursa.



Dentramos en a Canal Roya, son quasi ueito kilometros por una endrecera cantimplana.  No bi ha perda, como deciba antes, bi imos por a GR-11.








Suposo que agora comprendes por qué se clama a Canal Roya.  Ista color plega dica as tucas d´o Espelunciecha y de l´Anayet.











A escape arribamos en o cubillar d´a Canal Roya u de Lacuars.  Entre a boira preta, t´a dreita, veyemos a Punta d´as Negras.  Una mica mas altera que no
o Espelunciecha.




A Rinconada d´a Canal Roya,  con o Espelunciecha en a ezquierda y a cara sud de l´Anayet en a dreita. ¡Nomás queda un buen costerón y ya i somos!













Estoi que en una hora alto u baixo somos en os Ibons de l´Anayet. Por una marradeta y fendo zetas contino, chino-chano i plegaremos. Os sinyals d´a GR-11 nos indican o camín.
Millor no mirar-se guaire enta alto, ¡¡hahahaha!! Mira-te, hue encara queda una miaja de nieu y en bells tramos cal pasar por dencima.  




¡¡Os Ibons de l´Anayet!!, con l´Anayet en o fundo.  Dica os ibons, ye una cursa muit cutiana y por un regular de cutio i trobarás chent.  Y mas que mas se fa fendo puyada dende Formigal y no por a Canal Roya como nusatros.





A mía ideya inicial, yera de fer l´Anayet, pero quan veyié a nieu que bi heba, calió cambiar-la. No portaba l´equipo que caleba, asinas que a la fin, y como isto no yera prou, facié o Espelunciecha.





Chusto antes de empecipiar a zaguer costera de l´ascensión, me trobé con un buen hombre que m´acompanyo dica a tuca.  Una suerte, pos sabeba o nombre de totz os monts d´arredol.  Tot bien royo pa rematar.  Ixa punteta ye a tuca.  Una zaguer esfugada y i plego ¡¡Yuhuuhuuu!!

Y as anvistas d´os Ibons de l´Anayet dende o Espelunciecha.  Bi ha qui le fa mas goi con nieu, atros sin nieu...  No sé, a yo nomás o feito d´estar aquí ye prou.  De qualsiquier forma ye repoliu.
Y dezaga, hue no se veye guaire.  Si hetz estau aquí, trobaretz a faltar o Midi d´Ossau.  Pos si, m´en voi sin veyer-lo.  Una d´as fotos mas clasicas d´os Pirineus ye o Midi D´Ossau reflectau en os Ibons de l´Anayet.  Pero ixo habrá d´estar unatro día.





Y no m´en voi sin fer-le una zaguer foto a l´Anayet. "Tornaré a por tu", me pienso pa yo...hehehe.




¡¡Cómo ha cambiau l´orache chiquetz!!  Dende meyodías fa un sol..... bufff.  Se ferá larga a baixada.  ¡¡Imos-ie!!  Iste hombre m´ha dito que puet fer-se toda ista cresta d´a dreita y baixar dimpués t´a  l ´Anglasé.  Y foi uellos de caparra nomás de pensar-lo.  La apunto en a mía achenda. 




Y nomás queda a monico a monico ir a por l´auto.   Son si fa u no fa ueito kilometros de tornada, asinas que continamos enta baixo.  Fa buena calor si, pero tamién podemos desfrutar d´a val.  Con istas imachens femos a baixada, con tranquilidat.  Encara bi ha chent que puya t´os ibons, ¡¡holio!! qué horas, con quasi 30 graus.... No sé si clamar-los barrenaus u estalentaus.  Talment les vaiga bien a calor pa caminar, tot puet estar.  
Y a la fin plegamos en l´auto, no sin antes fer-nos una buena remullada en a fuent.  ¡¡Mai, que rica!! Como si fuese una biera u millor encara.  Levatz bien d´augua quan tos ne viengatz, mas que mas en días de sol.  A yo me´n ha mancau una mica y he plegau ixuto.
¡¡Au mahos!! ya en tenemos unatra.  ¡¡Que tos faiga goi companyers!!! ¡¡Besetz!!

No hay comentarios:

Publicar un comentario